Een bezoekje brengen aan de ‘Grote Jongens‘, zoals wij de bergen altijd noemen, tijdens een vakantie is natuurlijk prachtig. Ook als je in de buurt van de bergen woont en regelmatig een weekend de bergen in trekt, is dat genieten. Wonen in de bergen kan echter een heel ander verhaal zijn. Er moet dan namelijk ook gewerkt worden!
Samen met m’n vriend werkte ik in de horeca. We werkten altijd in het weekend en hadden doordeweeks af en toe een vrije dag. Dit zorgde ervoor dat we, zeker bij mooi weer, grote druktes qua toeristen omzeilden. Hierdoor kan het zijn dat ik een wandelroute aanraad, die in onze beleving heel rustig was, maar in de weekenden wel eens druk kunnen zijn.
Het Zwitserse bergdorp Arosa
Een weg, beginnend op 700 meter naar 1700 meter, van 29 kilometer lang en 365 bochten. Dat is de weg die je met de auto (of fiets..) aflegt als je vanuit de oudste stad van Zwitserland, Chur, door het Schanfiggertal naar Arosa rijdt. Niet zo’n held met smalle bergweggetjes en veel bochten? Dan kun je ook de trein nemen. In ruim een uur rijd je, met uitzicht op de Plessur door een afwisselend berglandschap omhoog tot je bij de Obersee van Arosa uitstapt.
TIP
Verblijf je in Arosa? Dan kan het zijn dat je via je verblijf een Arosa Card kunt krijgen. Is dat niet mogelijk? Dan kun je bij Arosa Tourismus een Arosa Card kopen voor 7,50 – 10 CHF p.p.p.d. Hiermee kun je tot de laatste treinstop voor Chur gratis met de trein rijden, alle Bergbahnen gratis gebruiken en in het dorp een aantal activiteiten gratis doen (zoals klimmen, zwemmen of waterfietsen). Op de website van het gebied Arosa-Lenzerheide kun je alle informatie hierover vinden.
Rondom Arosa zijn er een aantal prachtige routes die je kunt bewandelen. En trust me met hiken in Zwitserland is er voor ieder wat wils: Berg op, berg af, relatief vlak, een korte wandeling of eentje waarbij je de hele dag onderweg bent. Voor jou heb ik 3 van mijn favoriete hikes in en om Arosa op een rijtje gezet verschillend qua intensiteit.
Hiken in Zwitserland: Choco Kuchen met uitzicht
Beginner
12-14km, 4 uur
500-640 hoogtemeters
Begin & eind Bahnhof Arosa – routenr. 768 & 766
Als je langer wilt wandelen kun je hier altijd nog 5-10 km aan vast knopen door vanaf het Mittelstation richting Innerarosa te wandelen.
Exacte beschrijving (Duits).
Mijn route wijkt alleen iets af van de route in de link. Mijn beginpunt: Wandel vanaf het station links om de Obersee, ga linksaf de Waldstrasse in. Ga linksaf de Maranerstrasse in. Als de weg een haarspeldbocht naar links maakt, zie je rechts in de hoek het begin van het wandelpad. Volg de bordjes naar Langwieser Aussicht, Rot Tritt en Ochsenalp.
Je wandelt precies parallel aan de treinrails, alleen zie je deze niet door het dichtbegroeide bos waar je doorheen loopt. In het begin wandel je over een smal pad, wat later uitmondt in een egalere bredere weg. Vanaf dat het breder wordt, is de weg ook begaanbaar voor mountainbikers en het ‘Trottinet‘; soort stepjes die men kan huren om de omgeving te verkennen. Ook leuk om te doen, als wandelen niet goed bevalt.
Hiken met uitzicht op Zwitserlands’ iconische spoorwegviaducten
Halverwege de Ochsenalp kun je een afslag rechts het bos in nemen, richting het Langwiesser Aussicht. Het bos wordt steeds dichter begroeid en donkerder, tot na 5 min wandelen er ineens een hek voor je neus en een Arosa Bänkli (deze staan overal in de omgeving) naast je staat. Vanaf hier kun je genieten van het prachtige uitzicht over het dal, het boerendorp Langwies en een van de oudste trein viaducten van het land; het Langwieser Viaduct.
Om verder te gaan, moet je eerst weer terug naar de wandelroute. Het landschap verandert langzaam van steile bergwanden direct naast het pad tot vlakke stukken land met (in de zomer) koeien. Verstopt achter een stukje berg, vind je aan je linkerhand een grote schuur met een terras er omheen. Dit is de Ochsenalp! Als je over het terras om de schuur heen loopt, zie je op een heuvel twee ligstoelen staan. Fingers crossed dat ze vrij zijn, want vanaf daar heb je een adembenemend uitzicht over het dal, all the way tot Chur! Ook is dat de kant van de berg waar de zon onder gaat. Heb je zin in een mooie einde middag-/begin avondzon? Dan kun je beter wat later vertrekken.
Nu je ruim over de helft bent, kun je jezelf maar beter trakteren op 1 van hun hausgemachte Kuchen (de ‘Shoggikuchen’, oftewel chocoladetaart, is mijn favoriet!) en van dat uitzicht genieten.
Nu begint de terugweg. Je draait eigenlijk weer om, maar gaat nu het pad bovenlangs terug. Je wandelt nu een stuk hoger en zult merken dat het veel opener is, waardoor je eigenlijk non-stop van het mooie uitzicht kunt genieten. Volg de bordjes 768/766 om je weg terug te vinden naar het dorp en het station en vergeet vooral niet om je heen te kijken!
Hiken naar een Zwitserse bergtop!
Ervaren
13km, 5,5 uur
1000m omhoog – 1000m naar beneden
Begin & eind Bahnhof Arosa – routenummer 767
Exacte beschrijving (Duits)
- TIP: Neem genoeg eigen drinken/eten mee, want onderweg kom je niks tegen waar je iets kunt kopen.
- TIP: Vraag na bij de Arosa Tourismus of de wandelroute open is. Het kan zijn dat er nog te veel sneeuw ligt (ook in juni) en dat een deel van de route onbegaanbaar is.
- TIP: Heb je snel last van je knieën bij lang naar beneden lopen? Neem een wandelstok (handigste is een telescoop stok) mee!
Voor je gevoel begint deze wandeling de verkeerde kant op, want vanuit het dorp loop je eerst een heel stuk naar beneden, voordat je eindelijk aan de klim omhoog begint. Je loopt via de Isla (wat in de winter een langlaufloipe is) over stenen en krakkemikkige bruggetjes richting de Alteinwasserfall. De route naar de top van de berg loopt niet langs de waterval, maar ik raad toch aan kort heen en weer te lopen, want hij is best een beetje indrukwekkend. Zeker in mei (afhankelijk van het weer of alle sneeuw al wel gesmolten is en de weg toegankelijk is) is dit gaaf, omdat al het smeltwater naar beneden komt en de waterval echt enorm kan zijn. Laat staan als het kort ervoor ook nog even flink geregend heeft! Maar daar moet je natuurlijk maar net mazzel mee hebben.
Gedurende de wandeling volg je het water van de waterval terug naar een van z’n bronnen: de Alteinsee. Voor ons was dit altijd een mooie plek om de beenspieren wat rust te gunnen, een gekookt eitje en wat druifjes te eten en natuurlijk iets te drinken.
Vanaf dit punt ga je nog een heel stuk omhoog. Het is een beste klim, maar it’s all worth it. Want eenmaal op de top, kijk je aan de ene kant uit over Arosa en aan de andere kant, in de verte, de Ducan gletscher.
De terugweg is minstens net zo mooi.
Funfact: Zou je aan de ‘achterkant’ van de Schiesshorn (gezien vanuit Arosa) verder wandelen, dan kom je in Davos uit. Davos ligt namelijk hemelsbreed maar 20 km van Arosa vandaan!
M’n mooiste hike ooit in Zwitserland!
Middelervaren
17km, 5,5 wandel uren
690m omhoog – 1100m naar beneden
Exacte beschrijving (Duits).
Een lange, maar geen hele intensieve wandeling. De stijging en daling bij deze wandeling vallen namelijk erg mee en er zijn veel bankjes onderweg om even op te kunnen pauzeren en te genieten van het uitzicht.
Dan nu over deze subtitel: ‘M’n mooiste wandeling ooit’. Dat is natuurlijk nogal een uitspraak. Maar ik durf ‘m te maken. Want wauw, deze wandeling blew me away!
Waarom vond ik deze wandeling zo mooi? Je loopt door dichtbegroeid bos, wat nog net genoeg open stukjes heeft voor de zonnestralen om er doorheen te kruipen. Langs het pad zijn onverwachte open stukken met elke keer een ander soort uitzicht (en vaak met een bankje). Je wandelt door een verzameling houten hutjes, wat niet echt een dorp te noemen is, waar de douche een ander houten hutje verderop is met een grote ton water en een emmertje ernaast. Er zijn geen boerderijen in de buurt, waardoor er alleen maar kleine wandelpaadjes zijn. Als je aan het einde van de middag aan komt in Medergen of in Sapün, zie je de zon langzaam zakken in het dal. Het is het plekje met de langste zon van het hele dal! Zowel in Medergen als in Sapün heb je de kneuterigste cafeetjes, Alpenrose en Heimeli. In Heimeli kun je overigens ook slapen of avondeten. Als je terugloopt richting het stationnetje van Langwies, loop je langs de koeien, wiens bellen je al de hele dag gezelschap hebben gehouden. En dan in de trein terug, besef je ineens dat dit het all-in package was wat de Zwitserse natuur je te bieden heeft.
Maak kennis met Myrthe
Myrthe
@myrthe.irene op Insta
Ik ben Myrthe Irene en ik heb van december 2019 tot januari 2022 in Zwitserland gewoond. Het plan was om 1 winterseizoen met m’n vriend te werken en van de sneeuw te genieten in de bergen en daarna een mooie reis te maken. Maar doordat de pandemie in de wereld om zich heen greep, waren we semi genoodzaakt om te blijven waar we zaten: een kleine droomwereld op 1700-1900 meter hoogte in de Zwitserse Alpen.
Hoe langer we er zaten, hoe meer we zijn gaan wandelen. En eerlijk gezegd was ik helemaal niet zo’n bergwandelfanaat. Het eerste jaar liep ik al m’n hikes op m’n sneakers, omdat ik niet eens wandelschoenen had. Maar hoe vaker we liepen, hoe beter onze conditie natuurlijk werd en hoe verder we kwamen. We ontdekten de mooiste plekken met een onverwachts meertje of uitzicht door het hele dal. Ik begon de bergen en de weidsheid steeds meer te waarderen..
En nu? Nu heb ik het idyllische bergleven omgeruild voor een leven in de grote havenstad, Hamburg (Duisland) en denk ik stiekem met een beetje heimwee terug aan al die prachtige tijd tussen de Grote Jongens!
Lijkt het jou nu ook tof om een keer van berghut naar berghut door de bergen te trekken? Meiden in de Bergen laat je met haar huttentochten de bergen beleven samen met andere vrouwen! Bekijk de huttentochten die er dit jaar gepland staan.
